گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "

هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطی

گروه انسانهای سبز: غیر سیاسی، دولتی، مذهبی و قومی " غرامت جنگ حق ماست "

هدف: اعتراض به فقر، بی عدالتی، تبعیض انسانی، جنگ، کشتار انسانهای بیگناه و گسترش فعالیتهای انساندوستانه، تاریخی و زیست محیطی

توسعه فرهنگی

توسعه: توسعه یعنی حرکت یک چیز از حالت منفعل و بالقوه به حالت پویا و بالفعل بر اساس استعدادها و تواناییهایش. به عبارتی دیگر، توسعه به معنای انجام کلیه اقدامات و فعالیتهایی است که باعث می شود یک چیز به صورت منظم، پیوسته و منطبق با ارزشهایی مطلوب به سمت بهتر شدن و کمال حرکت کند.

فرهنگ: فرهنگ به شیوه زندگی مورد توافق اکثر مردم یک جامعه که عبارتند از کلیه مظاهر معنوی آن جامعه مانند آداب، رسوم، باورها، رفتارها، گفتارها، کردارها، نگرش ها، دانشها، اندیشه ها، دین، هنر، ادبیات، قانون و همچنین مظاهر مادی آن نظیر صنایع دستی، ابزارها و ماشینهایی که تولید یا استفاده می کنند گفته می شود.

توسعه فرهنگی: توسعه فرهنگی یعنی بهره گیری از کلیه امکانات‏ برای حرکت به سمت ارتقاء، اعتلا، کارآمدی و افزایش قدرت فرهنگ و زندگی فرهنگی مردم یک جامعه به شکلی که منطبق با ارزشهای فرهنگی پذیرفته شده آن جامعه باشد.

توسعه فرهنگی اصلی ترین عامل در راستای ایجاد هویت ملی به شمار می رود.

برای رسیدن به توسعه فرهنگی از ۴ ابزار اصلی استفاده می شود که عبارتند از:

یک ـ سیاستگذاری فرهنگی: مجموعه ای از بایدها و نبایدهاست که اقدامات گوناگون را مشخص و هدایت می کند و بر کار آنها نظارت می نماید.

دو ـ برنامه ریزی فرهنگی: به معنای شناخت علمی نیازها و تعیین نوع و شیوه اقدامات لازم برای رفع آن نیازها می باشد. این برنامه ریزی می تواند از طریق آموزش قواعد فرهنگی به مدیران و مهارتهای فرهنگی به شهروندان، تولید اصطلاحات و مفاهیم جدید، اطلاع رسانی فرهنگی به طور همگانی، سرمایه گذاری و تامین بودجه های فرهنگی و وضع مقررات برای تثبیت اوضاع فرهنگی صورت گیرد.

سه ـ اشاعه و حمایت از پژوهش: مهمترین ابزار برای توسعه فرهنگی به شمار می رود زیرا تحول و پویایی یک جامعه وابسته به توسعه و اعتلای فرهنگ آن جامعه است و توسعه و تحول یک فرهنگ در گرو پژوهش، خلاقیت و نوآوری افراد آن جامعه به ویژه نخبگان است.

چهار ـ توجه به زیرساختهای فرهنگی: شاخصهای عمده توسعه فرهنگی یا زیرساختهای آن عبارتند از: آموزش و پرورش، آموزش عالی، مطالعه، سوادآموزی و به طور کلی مصرف کالاهای فرهنگی و از سوی دیگر استفاده از ابزار ارتباطات مانند مبادلات پستی، تلفن، موبایل، برخورداری از تکنولوژی رایانه ای شبکه ای در ارتباطات، بهره گیری از وسایل ارتباط جمعی و برخورداری از مراکز فرهنگی تاریخی که برای رسیدن به مقصود توجه به آنها ضروری می باشد.

دموکراتیزه کردن فرهنگ: منظور از دموکراتیزه کردن فرهنگ، تمرکز زدایی از فرهنگ و همگانی نمودن آن می باشد. به نحوی که باعث دستیابی آسان عامه مردم به فرهنگ شود. این اصطلاح پس از پیدایش نظریاتی مبنی بر اینکه نظام آموزشی کارایی لازم را ندارد و اینکه مردم به طور فطری توانایی درک حقایق و مسایل را دارند به شرطی که امکان دستیابی آنها به فرهنگ و تربیت عالی آسانتر شود، بوجود آمد.

برای تحقق دموکراتیزه کردن فرهنگ کمکهای مالی دولت در سطح استانها و مناطق گوناگون، همینطور گسترش وسایل ارتباط جمعی و امکانات ارتباطی تا اندازه ای که افراد بی علاقه را هم تحت پوشش قرار دهد ضروری است.

همچنین دموکراتیزه کردن فرهنگ بیشتر از طریق ابزارهای الکترونیکی از جمله وسایل سمعی و بصری صورت می گیرد تا نهادهای سنتی فرهنگی. یعنی بکارگیری صحیح این وسایل می تواند به آگاهی و توسعه تفکر و دانش مردم جهان بینجامد و اهرم و ابزاری برای توسعه فرهنگی تلقی شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد